De toekomst van werk, de toekomst van jezelf

Wat is er inmiddels veel geschreven en gezegd over de post-corona tijd, de veronderstelde post-corona tijd. Over hybride werken, over blended werken, over het nieuwe werken.

We dachten dat we er wel waren, nadat prof. dr. L.U. De Sitter  in 1981, het standaardwerk 'Op weg naar nieuwe fabrieken en kantoren: productie-organisatie en arbeidsorganisatie', in opdracht voor de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid schreef. We hebben het nog een paar keer geprobeerd, 'Het nieuwe Werken' grote kantoortuinen waar je 's morgens niet weet waar je de dag gaat doorbrengen. Geen eigen bureau, maar een werkomgeving. Inmiddels ook al weer tien jaar geleden ingezet, nooit echt een doorslaand succes. Vaak vooral ingegeven om de schaarse werkruimte beter te benutten. Maar toen moest je daar ook werken, mocht je niet thuiswerken. Tenminste het mocht soms wel, maar dan wel bij heel duidelijk afgebakende taken. 

Maatwerk

En inmiddels is het anders. De ruimten zijn met schermen gecompartimenteerd. Iedereen heeft zijn eigen werkplek, waar we ook wel weer graag naar terug willen. Maar wat moet je waar doen? Thuiswerken, of op een andere locatie, heeft zo zijn voordelen. De productiviteit is enorm. Wellicht dat dat ook een beetje kan voorkomen dat we schaarse arbeidskracht (en als dat nu nog niet zover is dan zeer binnenkort) beter kunnen gebruiken. Percentages thuis/kantoor/elders vliegen ons om de oren. Uiteindelijk zal het allemaal maatwerk zijn, per individu bepaald. Wat doe je, wat heb je er voor nodig, wie heb je er voor nodig, is het innovatief en moet je doorontwikkelen?

Laten we wel beseffen dat het grootste deel van onze gemeenschap een werkplekgebonden taak en rol heeft. Of je nu in de zorg, in de fabriek, in de horeca of in de winkel werkt, politieagent bent, of tuinen aanlegt. 

Bijscholen en doorontwikkelen

Dus laten we het ook vooral niet groter maken dan het is, het is ook wel een beetje luxe toch? En zoals ik al zei, wellicht lost het de krapte op de arbeidsmarkt op, en ook schaarse kantoorruimte. Inmiddels verdwijnt er ook gewoon werk, vooral door de digitalisering in de zakelijke dienstverlening markt. En ander werk kan nu veel waardevoller zijn. Dus laten we vooral ook het geld besteden aan het bijscholen, aan het doorontwikkelen van mensen. Ze kunnen zoveel meer, ze willen vaak zoveel meer.

Het is de tijd er voor

De veranderingen van werk gaan altijd gewoon door. We zullen de komende jaren nog veel meer gaan automatiseren en digitaliseren en proces-verbeteren. Niet alleen omdat we dat willen, maar domweg omdat het moet; we komen gewoon mensen tekort. En die kunnen en willen zoveel meer. Dus, nu doorpakken. We kunnen het, het is de tijd er voor.

door Henk Eggens