Henk de Vries werkte 13 jaar bij Lentis als manager Technische Dienst. In deze periode heeft hij meerdere veranderingen meegemaakt en een belangrijke rol vervuld in de totstandkoming daarvan. In 2013 viel het doek voor de technische dienst, waarmee Henk en zijn collega managers binnen dat onderdeel boventallig werden.

Een tijdelijk project, het opzetten van het crisismanagement, leverde eerst nog werk op voor Henk, maar al vrij snel werd duidelijk dat er weinig perspectief was op een nieuwe functie binnen Lentis. ‘Daar krijg je een heel raar gevoel van’, bekent Henk. ‘Wanneer je 13 jaar ergens werkt en je hebt altijd naar tevredenheid gefunctioneerd en je krijgt dan te horen dat je niet meer nodig bent, dat voelt als een klap in je gezicht’. Toch ging Henk al vrij snel op zoek naar manieren waarop hij zich verdienstelijk kon maken. ‘Ten tijde van het outplacement traject bij Randstad realiseerde ik me dat ik zelf het initiatief moet nemen. Niet wachten tot er iets gebeurd, maar zelf gaan bellen. Dat valt niet altijd mee wanneer je bijna 60 jaar bent. Ik heb letterlijk van bedrijven te horen gekregen dat ze ‘mensen zoeken voor de toekomst’. Dat is niet fijn. Maar niets doen is ook niet fijn. Dus ben ik verder gaan bellen en zo ben ik via via bij Henk Eggens terecht gekomen. Ik kende Henk nog van vroeger. Dat was een leuk gesprek en Henk wilde wel voor me rondkijken naar mogelijkheden. Nog geen 14 dagen later belde hij me om te vertellen dat hij misschien iets voor me had.’ 

‘Bij Virol zochten ze iemand die een productie-straat kon opzetten voor het demonteren van oude computers. Tijdens het gesprek bij Virol hoorde ik dat het de bedoeling was twee bedrijven bij elkaar te brengen. Dat is redelijk gelukt. Het is een pittige klus. Op sommige vlakken blijft het moeilijk om twee culturen in elkaar te passen.’ Lentis heeft Henk gedetacheerd naar Virol. De opdracht sloot goed aan op zijn kwaliteiten. ‘Het idee was dat er een functie zou ontstaan, wanneer de productie-straat goed zou draaien. Helaas blijkt dat het financieel toch niet mogelijk is. Gelukkig is hierover wel goed gecommuniceerd.’ 

Officieel is de opdracht nu afgerond, maar onderling is afgesproken dat Henk nog wat langer bij Virol aan de slag blijft. Daarnaast is hij nog druk bezig met het traject bij Randstad. ‘Het outplacement traject vind ik erg leuk. Ik krijg goede begeleiding en je leert toch weer dingen die ik nog niet wist.’ Henk heeft al veel sollicitaties verstuurd, en is éénmaal uitgenodigd voor een gesprek. Een paar keer heeft hij bericht gekregen dat ze hem benaderen wanneer ze er met de eerst geselecteerde kandidaten niet uit komen. Ook dat heeft nog niet tot een vervolg geleid. ‘Ik weet er wel iedere keer een netwerkgesprek uit te halen. Wanneer ik hoor dat er iemand is aangenomen, zoek ik contact en over het algemeen lukt het goed om een afspraak te maken voor een netwerkgesprek.’ 

‘Je moet zelf het initiatief nemen en niet gaan zitten afwachten. Zorg dat je de regie in handen hebt. Iedere keer weer laten zien wat je wilt en kunt. Anders had ik het gevoel dat ik in een lege vijver zat te vissen. Ik had gelukkig een groot netwerk waar ik gebruik van kon maken en ik ben deze nog steeds aan het uitbreiden. Uiteindelijk ben ik nog steeds op zoek naar een job voor de komende jaren. Een baan die bij me past en waarin ik iets kan betekenen voor een organisatie.’ 

‘Wat ik mooi vind is dat Virol, Lentis en Noorderlink met z’n allen open stonden om een oplossing te zoeken. Dat er op deze manier met je mee gedacht wordt vind ik super. Wat dat betreft denk ik dat branches onderling nog veel meer met elkaar kunnen kortsluiten, waardoor er meer kansen ontstaan voor medewerkers en bedrijven om te bewegen. Wanneer je dat goed voor elkaar hebt, kun je heel veel mensen gelukkig maken. Met alles wat ik tot nu toe heb ondernomen en de samenwerking met Randstad heb ik er nu wel een goed gevoel over. Vroeg of laat moet het een keer slagen!’