Dit gebouw met jonge volwassenen geeft een hele andere energie

Maar liefst 38 jaar heeft Ciska Clarenbach gewerkt bij de Rabobank. Eind 2015 kreeg zij te horen dat er voor haar geen toekomst meer was binnen de bank. Inmiddels werkt Ciska op een werkervaringsplaats binnen het Noorderpoort. Hier lees je hoe Ciska deze periode heeft beleefd, hoe ze gebruik heeft gemaakt van de aangeboden begeleiding en wat haar dat heeft gebracht.

Ciska Clarenbach is formeel nog in dienst bij de Rabobank Stad en Midden Groningen. Ze heeft hier in de afgelopen 38 jaar veel functies bekleed, van hypotheek- en reisadviseur tot medewerker op de internetafdeling en het verzorgen van de planning van personeel. Nu is ze boventallig. Ciska: ‘Natuurlijk ben je wel teleurgesteld, je voelt je na zoveel jaren zo verbonden met dit bedrijf, als je dan te horen krijgt dat je afscheid moet nemen is dat heel lastig. Maar tegelijk met dat wij eruit stappen worden er ook weer jonge mensen aangenomen. Je kunt daar heel boos over worden, maar ik ben dat niet. Mijn kinderen zijn nu 16 en 19, ik wil ook graag dat zij werkervaring kunnen opdoen. Daarnaast heb altijd een goede band met mijn werkgever gehad. De Rabobank is goed voor mij. Ik ben goed voor de Rabobank geweest. Het is goed zo.’

‘Ik heb een ‘van werk naar werk’ traject gekregen. Hierbij ben ik door Randstad begeleid met het schrijven van een sollicitatiebrief en CV. Die had ik in 38 jaar niet gemaakt. Met diverse cursussen ben ik op weg geholpen om me klaar te maken voor een nieuwe situatie en daarbij hoort solliciteren en mezelf presenteren. Eind 2015 heb ik gepitched tijdens een bijeenkomst van HR adviseurs en loopbaanadviseurs (platform mobiliteit) binnen Noorderlink. Dat was heel spannend! Maar doordat ik wat ouder ben (56 jaar) en ik niet de papieren heb die de schoolverlaters wel hebben dacht ik ‘ze moeten me zien en spreken’. Als dan blijkt dat ik een goede kandidaat ben voor een functie of netwerkgesprek, kan ik daar alleen maar mijn voordeel mee doen.’

‘Vanuit de Rabobank word ik begeleid door een migratiemanager. Zij belde mij in december vorig jaar over een werkervaringsplaats bij het Noorderpoort. Daar ben ik direct achteraan gegaan en sinds half januari werk ik één of twee dagdelen in de week samen met de managementassistente Gezondheidszorg en Welzijn. Ik houd me bezig met secretariële werkzaamheden. Dit heb ik in het verleden ook veel gedaan en vind ik leuk om te doen. In verband met persoonlijke omstandigheden kan ik een beperkt aantal uren in de week werken en heb ik veel afwisseling nodig in zitten, staan en lopen. De werkervaringsplaats bij het Noorderpoort biedt mij hier gelukkig alle ruimte voor. Het is fijn dat je nu een bepaalde routine hebt, hoe klein dat ook is. Het geeft toch structuur. Al die jaren bij de Rabobank heb ik fulltime gewerkt. Mijn partner is huisman. Ik had helemaal geen hobby's of niks, dus dit is een hele ommekeer. Nu heb ik ineens tijd voor mijn vrienden en mijn familie en de zorgtaken daarbinnen.’

‘Wat mij direct heel erg fascineerde is de energie in dit gebouw. Ik kom uit het zakelijke bankwezen en dan kom je hier in deze omgeving met jonge volwassenen en dat geeft een hele andere energie. Het is een hele prettige werkomgeving en het werk is ook gewoon leuk.

‘Ik probeer er nu wel achter te komen wat ik leuk vind. Mijn werk is altijd voor me uitgestippeld. In welke functie dan ook heb ik netjes de vakbekwaamheidsdiploma’s gehaald en dan kwamen de volgende functies gewoon op je pad. Nu komt ineens de vraag wat je zelf leuk vindt en dat is gewoon heel lastig. Tijdens de pitch bij Noorderlink kreeg ik als feedback terug dat ik nog niet goed wist wat ik wilde en dat klopt ook. Toen zat ik nog maar net in het traject en was ik nog helemaal zoekende. Nu heb ik mijn traject bij Randstad afgerond en dat heeft me erg veel gebracht. Ik sta nu stevig genoeg in mijn schoenen om het alleen te kunnen en mezelf op de voorgrond te plaatsen. Wat mij heel erg leuk lijkt is iets met toerisme. Ik heb zelf altijd veel gereisd en vakbekwaamheidsdiploma’s gehaald voor de reisbranche. Dat is toch wel wat ik het allerleukste vind.’

‘Tegen diegenen die in eenzelfde situatie terecht komen als ik, zou ik willen zeggen: Heb geen rancune naar je werkgever toe. Dat verbittert je en belemmert je alleen maar voor je toekomst. Zorg ervoor dat je alles een plekje kunt geven en als je de mogelijkheid hebt om hulp te krijgen vanuit zo’n traject als wat ik heb, pak dat dan met beide handen aan. Ondanks dat je denkt dat je alles al weet, krijg je toch nog veel puntjes op de i die je helpen met je nieuwe toekomst.’

‘Een werkervaringsplaats zou ik anderen ook adviseren. Je blijft dan toch in een soort werkproces. Het geeft je een ritme en je leert andere mensen kennen. Het is fijn om in een werkomgeving te blijven, want dat is wat je wel mist als je zolang hebt gewerkt.’