BLOG - Oud en Nieuw ... werk

Gelukkig NIEUWjaar. Zet ergens in vette letters NIEUW op en menig mens zal het zonder nadenken meegrissen uit het schap. Wellicht dat een enkeling nog de moeite neemt vast te stellen wat er nieuw is. Vaak een verbeterd ingrediënt. In ieder geval zou het maar zo eens kunnen dat het woord NIEUW de reden is dat je dit leest. En 2018 is natuurlijk ook gewoon een NIEUW jaar. Dat schrijft de chronologie van de tijd nou eenmaal voor. 1956 zit er niet meer in. Om maar ‘s een jaar te noemen. Die tijd waarin je nog wist wat je aan elkaar had omdat de rollen nog lekker strak geregeld waren en menig volk zich weer achter de eigen landsgrenzen had teruggetrokken en andere volkeren nog niet gedwongen waren hun landen te verlaten. Op je werk had je nog gewoon een baas. Op je werk beperkten de ict-uitdagingen zich nog tot een vastloper van de f en de g in je typemachine. Of hooguit op een gaatje te veel in de ponskaart. In onzekere tijden is het makkelijk je te verliezen in ‘romantische’ vertekeningen van wat ooit was. Maar we moeten door. Nou ja, niet zozeer moeten, we gaan gewoon door. Probeer het maar eens niet te doen. En altijd doemt er wel iets nieuws op aan de horizon. De ene helft van de mensheid probeert dergelijke zaken zoveel mogelijk te negeren, de andere helft kijkt er reikhalzend naar uit. Die helft moet dan weer uitkijken voor de romantische vertekening van wat op ons toekomt.

Waar gaat het naartoe met ons werk. Arriveer ik straks op het werk en roep ik tegen siri, alexa of google assistant dat mijn mail moet worden afgehandeld, dat ze even een vergadering beleggen met siri van collega die en die en of ze alvast mijn lunch willen verteren? En wordt er voor mijn zichzelf sturende collega’s aan het eind van de dag een uitdraai gemaakt waarin exact staat hoeveel onzin ik heb uitgekraamd, uit mijn neus heb zitten eten en dat mijn enige 6 effectieve minuten van die dag het legen van de prullenmand was? Technische vooruitgang is mooi. En voor zaken die verdwijnen komt vaak ook wel weer iets terug. Maar niet altijd. En sommige dingen wil je niet verliezen zou ik denken. M’n privacy bijvoorbeeld. Maar ook functies verdwijnen. En kunnen de mensen die ze vervulden dan een stap verder zetten. En wat kunnen we betekenen voor die collega’s die zo’n stap niet kunnen maken? Het is handig om dergelijke ontwikkelingen te voorzien en keuzes niet te laten dicteren door de techniek. Is het nu nog zo dat een update hoogstens je iphone stiekem vertraagd, na Westworld weet je dat je maar beter op je hoede kunt zijn. Los van het feit dat je in die serie een robot alleen nog maar herkent als robot, als ie gaat haperen.

Werk is belangrijk voor een mens, zowel economisch als sociaal, en voor ieder mens. En de mens is belangrijk voor het werk. Als een mens plezier heeft in zijn of haar werk, dan zal dat in het algemeen het werk ten goede komen. Bovendien kunnen we van de uitzonderingen op die regel altijd nog genieten. Laten we die zaken in de gaten houden bij het aanvatten van de veranderingen die op ons afkomen.

Philip Smits